Tot nu toe gingen mijn blogs over ons emigratieproces voornamelijk over dat we daadwerkelijk gaan en wat we met ons huis hier gaan doen.
Twee belangrijke dingen, maar het dekt de lading zeker niet. Een ander belangrijk aspect (en punt van zorg) is de taal. Want emigreren naar Oostenrijk betekent Oostenrijks spreken, luisteren, lezen en schrijven. Voor onszelf maar ook voor de kinderen. Nu lees ik regelmatig de Oostenrijkse krant. Zo hoop ik de taal op te pikken en ben ik gelijk op de hoogte van de ontwikkelingen daar. Ik lees soms Oostenrijkse culinaire magazines en zo nu en dan een Duits boek. Maar helaas blijkt mijn spreekvaardigheid keer op keer tekort te schieten. Dus ik heb ook een cursus Duits voor gevorderden (een cursus Pongauer Oostenrijks bestaat helaas niet) bij de NTI besteld. Vol goede moed. Volgens de omschrijving in de cursus leer ik in acht maanden tijd Duits te spreken op een manier waarvan niemand me onderscheid van een echt Duitser. Klinkt goed toch?
Binnen een paar dagen na inschrijving ontvang maar liefst 6 e-mails, twee studieboeken, een handleiding bijna net zo dik als het studieboek, een introductie, een inleidende brief van twee pagina’s en een cd (!!!!welkom in 2016) met luisteroefeningen.
Ik ben niet het type mens dat handleidingen, introducties, welkom e-mails of andere zaken van dezelfde strekking leest. Ik ben meer iemand die start en dan wel ziet. Maar ik was vastberaden om deze studie succesvol te volgen. Een paar minuten na ontvangst ruimde ik onze hele zespersoons eettafel leeg om vervolgens alles te kunnen etaleren om vervolgens ergens te midden van de bureaucratisch papierterreur een plek voor mijn laptop op te vinden. Deze expeditie heb ik welgeteld twee keer ondernomen. Afgelopen zaterdag is alles in de doos teruggestuurd naar de NTI. En pfff wat een verademing! Ik ben niet het type wat onder de indruk is van opleidingen en diploma’s (behalve dan het zwemdiploma A wat mijn kinderen dit weekend gaan behalen) maar iemand met een afgeronde NTI opleiding verdient minimaal een Koninklijke onderscheiding. Met zoveel discipline en organisatievermogen verdien je direct een baan binnen onze bureaucratische overheid. Ik heb eerst een opleiding nodig in het volgen van een NTI opleiding voordat ik hiermee kan beginnen. Niet te doen. Voor mij althans.
Nu ben ik dus weer terug bij af en op zoek naar goede Duitse films (tips zijn zo welkom) nog meer Duitse (leuke!!) boeken en knoop ik af en toe een Duitstalig gesprekje aan met een leverancier of een Poolse collega. Ik heb me bij de gemeente aangemeld als taalmaatje voor immigranten uit Duitstalige landen (op dit moment zijn er geen taalmaatjes beschikbaar voor mij, maar ze houden me op de hoogte). En ik zet ’s avonds wat vaker het Duitse nieuws op.
Kaiserscharrn!
Voor de kinderen had ik ook een briljante idee. Via de school kwam ik in contact met een Duitse lerares, beter kan bijna niet. De kinderen vonden het idee wel leuk, maar dat was alleen het idee. Van de praktijk wilden ze helaas niks weten. Zolang ze gummibärli, kaiserschmarrn en schnitzel mit pommes kunnen bestellen geloven ze het wel.
Tsja, die Duitse taal dus… Ik heb me er ongeveer een week druk over gemaakt. Maar ik denk dat ik het nu los heb gelaten. We leren het wel als ze daar zijn. En de kinderen gaan in ieder geval niet dood van de honger.
by 