Emigreren naar Oostenrijk…. en de taal

Emigreren.... de taal!Tot nu toe gingen mijn blogs over ons emigratieproces voornamelijk over dat we daadwerkelijk gaan en wat we met ons huis hier gaan doen.

Twee belangrijke dingen, maar het dekt de lading zeker niet. Een ander belangrijk aspect (en punt van zorg) is de taal. Want emigreren naar Oostenrijk betekent Oostenrijks spreken, luisteren, lezen en schrijven. Voor onszelf maar ook voor de kinderen. Nu lees ik regelmatig de Oostenrijkse krant. Zo hoop ik de taal op te pikken en ben ik gelijk op de hoogte van de ontwikkelingen daar. Ik lees soms Oostenrijkse culinaire magazines en zo nu en dan een Duits boek. Maar helaas blijkt mijn spreekvaardigheid keer op keer tekort te schieten. Dus ik heb ook een cursus Duits voor gevorderden (een cursus Pongauer Oostenrijks bestaat helaas niet) bij de NTI besteld. Vol goede moed. Volgens de omschrijving in de cursus leer ik in acht maanden tijd Duits te spreken op een manier waarvan niemand me onderscheid van een echt Duitser. Klinkt goed toch? Continue reading

Facebooktwitterlinkedinby feather

Emigreren, twee weken na het plan

Emigreren met kinderenBe afraid not to try. Één van de vele quotes die prijkt op mijn Pinterest profiel. Een quote die perfect onderstreept wat mijn gevoel ten opzichte van ongeveer alles is geweest. Afraid not to try, YEP that’s me. En ook nu. Soms vind ik ons plan om te emigreren zo spannend, zo onwerkelijk en misschien zelfs eng. Maar het niet doen, dat is wat me pas echt angstig maakt. Continue reading

Facebooktwitterlinkedinby feather

Emigreren, en dan? Wat te doen met ons huis

Emigreren is spannendIk heb lang getwijfeld of ik dit wel wilde delen. Het is nogal persoonlijk. Maar het speelt, en ik ben niet goed in dingen niet vertellen. Ik heb de afgelopen jaren heel vaak gedacht: woonde ik maar daar. En daar vertegenwoordigde tal van locaties: Amstelveen, Utrecht, Amsterdam, of (heel vaak) Oostenrijk. Overal zag ik dingen die ik miste in mijn eigen woonplaats. De gezellige stad, leuke koffietentjes, winkeltjes, festivals, mooie bossen, vrienden en familie. Ik vond het dan ook een prima idee om ons huidige huis te verkopen. Het huis waar we nu vier jaar wonen en wat helemaal af is. De makelaar kwam, ging akkoord met onze vraagprijs en stuurde een fotograaf.

En toen lag ik wakker. Ik zag alles waar ik zo van hield aan dit huis en deze plek. De vrienden van mijn grote liefde zijn dichtbij, die vrienden van mijn jongens, de fantastische school met de liefste leraren (waar mijn kinderen elke ochtend met zoveel plezier naartoe gaan) is op loopafstand, de voetbalclub waar zowel mijn zoon als mijn grote liefde regelmatig te vinden zijn, de opa en oma van mijn kinderen wonen zó dichtbij dat ze er zelf heen fietsen wanneer ze maar willen. We hebben een ontzettend lieve oppas voor onze kinderen zodat we samen uit kunnen. Het huis is helemaal naar onze zin. De tuin wordt elk jaar mooier. Kortom ik had heimwee nog voordat we waren vertrokken. Continue reading

Facebooktwitterlinkedinby feather