Twee dagen.
Twee dagen had de makelaar nodig om ons huis te verkopen. Op woensdag beleefden wij een avond vol poetsen en opruimen. Op donderdag waren we zo vroeg mogelijk met kinderen de deur uit. We blijven buitenshuis, gingen uit eten, en gingen pas rond bedtijd naar huis. De volgende dag meteen na het ontbijt de stofzuiger erdoor en weer weg. Op vrijdag om 17.00 uur was ons huis verkocht. Al het poetsen was niet voor niks. Dat scheelt dan weer…
We waren hartstikke blij, maar het voelde ook raar. Er hadden 15 stellen door ons huis gelopen en ruim de helft had zich zo prettig daarbij gevoeld dat ze het wilde kopen. Blijkbaar wonen wij op een hele geliefde plek. Een plek die we zelf gecreëerd hebben de afgelopen 5 jaar. En die plek gaan we nu zomaar verlaten. Een beetje raar is het wel. Veel mensen om ons heen begrijpen het niet. Maar ondanks de spanning, voelt het voor ons nog steeds zo goed. Deze droom waar maken. Daar zijn waar we het liefst zijn. Emigreren naar Oostenrijk…
Maar goed, na de verkoop was er veel te doen. Naast de koopakte tekenen en een datum voor de sleuteloverdracht bepalen moeten er dingen gebeuren met abonnementen, pensioenen, spaarrekeningen, betaalrekeningen, sportverenigingen, verzekeringen (wat hebben we veel verzekeringen), school en gemeente. Onze excel liep verder vol met taakjes om af te vinken.
Zo kregen we een lijst van de school in Eben met spullen die nodig zijn voor onze oudste zoon. Waar je in Nederland op school alles ‘gewoon’ krijgt, moet je daar alles zelf kopen. Verschillende soorten potloden, pennen, kwasten, krijtjes, stiften, kleurpotloden, inktpatronen, schriften in verschillende maten met verschillende lijnen en hokjes. En elke dag moet alles mee naar school en weer naar huis in een enorme 11 kilo wegende rugzak. Nu ben ik eigenzinnig genoeg om hier een passende oplossing voor mijn kind voor te vinden (zoals: leen de krijtjes maar van je buurman) maar toch.. ik had een woordenboek nodig om me door de lijst heen te kunnen werken…
Pensioenen zijn uitgezocht (volgens mij ben ik de enige dertiger die tot op de cent nauwkeurig op de hoogte is van zijn huidige pensioenopbouw, bij 4 verschillende pensioenfondsen..). Alle rekeningen zijn bekend (er bleek zelfs nog een spaarrekening te lopen op het postadres in Utrecht waar we al vijf jaar niet meer wonen, leuke verrassing). En er is een overdrachtsdatum voor het huis, ons huis. De eerste verhuisdozen staan in de hal en de verhuiswagen is besteld. O ja, er is ook een afscheidsfeestje gepland. Best veel werk verzet al dus…
Ondertussen heb ik de eerste opdrachtjes in mijn eigen bedrijfje gescoord dus ook in een inkomen zijn we ons langzaam aan het voorzien.
Oh en de kinderen hebben Duitse les wat de oudste draak al aardig oppikt (de jongste heeft er gewoon echt geen zin in zegt hij). De weken vliegen voorbij en er is veel meer te doen dan dat er tijd is. Soms genieten we er intens van (en komt er spontaan goede wijn op tafel). Soms heb ik er een slapeloze nacht van. Maar he, best eng toch… dromen waarmaken die ongeveer niemand begrijpt?
by 